ΕΛΙΚΩΝΑΣ 12.12.2010

Κατηγορία:  Ορειβατική διαδρομή
Βαθμός:       Β
Σύλλογος:    ΦΟΠ

Σημείο Εκκίνησης:         Αγία Άννα (Κούκουρα) Βοιωτίας
Ώρα Εκκίνησης:            10:35
Υψόμετρο Εκκίνησης:    691 μ.

Σημείο Τερματισμού:    Αγία Άννα (Κούκουρα) Βοιωτίας
Ώρα Τερμστισμού:       16:30
Υψόμετρο Τερματισμ:   696 μ.

Απόσταση πορείας:      11,13 χλμ.
Διάρκεια πορείας:       5:55

Ελάχιστο υψόμετρο:    691 μ.
Μέγιστο υψόμετρο:      1748 μ. (κορυφή Παλιοβούνα)
Υψομετρική διαφορά ανάβασης:    1179 μ.
Υψομετρική διαφορά κατάβασης:  1174 μ.

Καταγραφή Διαδρομής (GPS Garmin)

Φωτογραφικό Άλμπουμ (Picasa)

Η κορυφή Παλιοβούνα (1748)

Κορινθιακός Κόλπος

Παρνασσός

Βόρειο Τοίχος Πεοπονήσσου (Μικρή - Μεγάλη Ζήρια - Ντουρντουβάνα)



Πάρνηθα - Πάστρα - Κιθαιρώνας - Πατέρας - Κορομπύλι


Ο Ελικώνας είναι βουνό της Βοιωτίας με υψόμετρο 1.748 μέτρα. Απλώνεται κατά μήκος των δυτικών ακτών της Βοιωτίας. Περικλείεται στα βόρεια από την Κίρφη (απόληξη του Παρνασσού), στα νότια από τον Κιθαιρώνα, ενώ στα ανατολικά καταλήγει στην πεδιάδα της Κωπαΐδας.
Ο Ελικώνας έχει συνολικά 16 κορυφές με υψόμετρο άνω των 1000 μέτρων. Οι πιο ψηλές από αυτές είναι οι:

• Παλαιοβούνα: 1.748 μέτρα
• Τσίβερι: 1.560 μέτρα
• Μεγάλη Λούτσα: 1.548 μέτρα
• Μοτσάρα (Ζαγαράς): 1.525 μέτρα
• Σωριάς: 1.523 μέτρα

Η βλάστηση του Ελικώνα είναι αρκετά πλούσια, κυρίως στην βόρεια πλευρά του όπου καλύπτεται από έλατα (κυρίως τα τμήματα γύρω από τις δύο ψηλότερες κορυφές του). Στις πιο νότιες περιοχές του σε ενδιάμεσο υψόμετρο, συναντώνται δάση βελανιδιάς. Η πλευρά του όμως προς τον Κορινθιακό κόλπο έχει πολύ φτωχή βλάστηση.

Ο Ελικώνας είναι γνωστός από την Ελληνική μυθολογία διότι υπήρχαν σε αυτόν δύο πηγές αφιερωμένες στις Μούσες: η Αγανίππη και η Ιπποκρήνη, και οι δύο έχουν τη λέξη "άλογο" (ίππος) στο τοπωνύμιο τους. Κατά τον ύστερο έβδομο αιώνα π.Χ., ο ποιητής Ησίοδος εξύμνησε τη νεότητά του όταν βοσκούσε τα πρόβατά του στις πλαγιές του Ελικώνος (Θεογονία, 23), όπου ο Έρως και οι Μούσες ήδη είχαν ιερά και ένα χορευτικό πεδίο κοντά στην κορυφή, όπου "τα παλλόμενα πόδια τους ξυπνούν την ερωτική επιθυμία" (Ησίοδος, 8). Εκεί οι Μούσες τον ενέπνευσαν και άρχισε να τραγουδά την απαρχή των θεών. Έτσι ο Ελικών έγινε το έμβλημα της ποιητικής εμπνεύσεως. Ο Ησίοδος αναφέρει άλλες πηγές που ήταν άντρα των Μουσών: "Λούζουν τα μικρά τους σώματαστο νερό του Περμεσσού ή της Ιπποκρήνης ή του στοιχειωμένου Ολμειού". Στον Ελικώνα ευρίσκετο επίσης η πηγή όπου ο Νάρκισσος εμπνεύστηκε από την ίδια του την ομορφιά.
Στον Ομηρικό Ύμνο στον Ποσειδώνα, μία σύντομη επίκληση, ο θεός χαιρετίζεται ως "κύριος του Ελικώνος".

Σύνδεσμοι:

Ελικώνας - kathimerini.gr

Ανακαλύπτοντας τα χωριά του Ελικώνα
Αρχείο Ντοκιμαντέρ ΕΡΤ (1985): Ελικώνας το Βουνό των Μουσών

.